На развилке

От того, что дышала любовью,
Разогрелось дыханье в груди.
Без оглядки неслась за тобою
И не ведала, что впереди.

За чертой горизонта то время,
Где на самой развилке дорог
Камень-идол беседует с теми,
Кто без боли расстаться не смог.

А на камне, как факела пламя,
Развевается алый платок.
Торможу, чтоб иссохшую память
Освежил долгожданный глоток.

Сколько душ здесь, наверное, тоже
Искромсали любовь в лоскуты,
Поле памяти, годы итожа,
Перепахивать будешь ли ты?

Если лягу, чтоб землю послушать,
Может, прошлое даст мне ответ,
И, джигита, забравшего душу,
Непременно отыщется след.

Камень-идол с печальной ухмылкой -
Улыбаться умеет гранит -
До сих пор на далёкой развилке
Чьи-то давние тайны хранит...

Оригинал

Сатта

Һулыштан да ҡабынып була икән,
Дөрләп китә инем тыныңдан.
...Их йүгерҙем, күрмәй аҡ-ҡараны,
Эҙҙәреңдән, киткән юлыңдан.

Ул саҡ ҡалды офоҡ арттарында...
Саттарында ике һуҡмаҡтың
Шул уҡ балбал.
Мин түгел ул — хәтер.
Машинаны былай ҡыҙыҡ өсөн,
Юрый ғына бында туҡтаттым.

Шул балбалға яулыҡ бәйләгәндәр,
Ҡыҙыл, яңы — оҡшаш усаҡҡа.
Кемдәр йәнә айырылышты икән
Йә ҡауышты икән был сатта?

Бер беҙ генә түгел, уйламаҫтан
Мөхәббәтен ярған урталай.
Минең генә микән йән яланын
Килеп-килеп хәтер һуҡалай.

Ятып ҡына ерҙе тыңлайыммы,
Ауаз килер, бәлки, электән.
"Һин дә һин", — тип үлеп барған
күңелең
Ҡай тирәгә хәҙер ереккән?

...Һуҡмаҡтарҙың икеһе лә таҡыр,
Бер беҙ генә түгел алйоттар.
Хөкөмдарҙай һалҡын балбал сатта,
Баш осонда ғәмһеҙ болоттар.
Тамара Ганиева - биография