— Чего толпимся, ждём чего на площади?

    Так варвары сегодня прибывают.

— В Сенате почему всеобщее безделье?
Сенаторы расселись, но законов не творят чего же?

    Так варвары объявятся сегодня.
    Сенаторские нам к чему законы?
    Пусть варвары и пишут, как прибудут.

— Правитель почему поднялся спозаранку,
на троне у ворот центральных восседает,
торжественный, корону нахлобучив?

    Так варвары сегодня прибывают.
    Готовится приветствовать правитель главаря их. Чтоб грамоту вручить, где титулы да звания дарует.

— Что ж консулы и преторы красуются
в расшитых красных тогах?
Зачем браслеты убраны большими аметистами,
а перстни изумрудами, натёртыми до лоска?
Что трости похватали драгоценные
с серебряной и золотой резьбою?

    Так варвары сегодня прибывают.
    Их радуют такие побрякушки.

— Что ж как обычно риторы не вышли,
речей не донесли и мненья не явили?

    Так варвары, что нынче прибывают,
    не терпят болтовни и красноречия.

— С чего вдруг началась неразбериха? (И лица посерьёзнели с чего?).
С чего пустеют улицы и площади,
и по домам бредут все озабоченно?

    Стемнело, но о варварах ни слуха.
    А некто из вернувшихся с границы
    и вовсе молвил — варваров не существует.

Теперь что с нами станется без варваров,
они невесть каким, но были выходом.

07, 12-13.09.2021 г.
***

«Περιμένοντας τους Βαρβάρους» του Κωνσταντίνου Καβάφη:

— Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;

Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.

— Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ’ οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.

—Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.

— Γιατί οι δυο μας ύπατοι κ’ οι πραίτορες εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες·
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
και δαχτυλίδια με λαμπρά, γυαλιστερά σμαράγδια·
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
μ’ ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλιγμένα;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
και τέτοια πράγματα θαμπώνουν τους βαρβάρους.

—Γιατί κ’ οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
κι αυτοί βαρυούντ’ ευφράδειες και δημηγορίες.

— Γιατί ν’ αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κ’ η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που εγίναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ’ η πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;

Γιατί ενύχτωσε κ’ οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.