До превращения в людей
Мы были птицами.
Нам тесен ветер был
Нам не хватало неба
Плоть обрели мы
Душу обрели
И сами себя изгнали.

Ах, нам сейчас бы нашу песню
Нам наши б крылья
Нам оказаться б перед радугой
И говорить:
Возьми нас, вознеси нас
Теперь когда мы овладели громоподобной речью
Теперь когда мы в братстве с морем
С нуждой
Со смертью.

18-19.09.2022 г.

***
Πουλιά της Μαρίας Κέντρου-Αγαθοπούλου

Πριν γίνουμε άνθρωποι
Ήμασταν πουλιά.
Δεν μας χωρούσε ο άνεμος
Δεν μας έφτανε ο ουρανός
Πήραμε τη σάρκα
Πήραμε την ψυχή
Κι αυτοεξοριστήκαμε.

Ω να είχαμε τώρα το τραγούδι μας
Να είχαμε τα φτερά μας
Να σταθούμε αντίκρυ στο ουράνιο τόξο
Να πούμε:
Πάρε μας, ανέβασέ μας
τώρα που μάθαμε την ομιλία των κεραυνών
Τώρα που γίναμε αδέλφια με τη θάλασσα
Με τη στέρηση
Με τον θάνατο.

Από τη συλλογή Διασταυρώσεις (1965)