Мне нового вам нечего сказать о том солдате
который заблудился в своей шинели
как в зачарованном лесу
наполненном сверчками.
Тут в это время
что протекает водостоками
фонтанами
гниющим морем
мне столько надо привести в порядок
мечты, события, пожитки
поэтому я часто забываю историю солдата
который просочился внутрь шинели
и обнаружил складки своей легенды
пыль былой войны
разрушенный домишко.

Воскресным утром
у пустых кофеен на окраине
когда из храма неба задувало
ты рассказал мне о солдате
который воевал
со всем многоцветьем глаз тех, шедших мимо,
и сильно ранен был.

16–19.09.2022 г.

***
Η ιστορία ενός στρατιώτη της Κατερίνας Καριζώνη

Δεν έχω νέα να σας πω για τον στρατιώτη
που χάθηκε μέσα στη χλαίνη του
όπως μέσα σε μαγεμένο δάσος
με πολλά τριζόνια.
Όμως σ’ αυτή την εποχή
που στάζει από τα λούκια των σπιτιών
πέρα απ’ τα σιντριβάνια
και την σαπισμένη θάλασσα
έχω πολλά να τακτοποιήσω
όνειρα, γεγονότα και αποσκευές
κι έτσι συχνά ξεχνώ την ιστορία του στρατιώτη
που διείσδυσε μέσα στο τζάκετ του
και βρήκε τις πτυχές του θρύλου του
τη σκόνη ενός παλιού πολέμου
κι ένα σπιτάκι γκρεμισμένο.

Κυριακή πρωί
στις παρυφές των έρημων καφενείων
καθώς κατέβαζαν το τέμπλο του ουρανού
μου ’πες για τον στρατιώτη
που πολέμησε
μ’ όλα τα χρώματα των ματιών των διερχομένων
και πληγώθηκε πολύ.

Από τη συλλογή Τσάι και μυθολογία (1985)